пахві́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пахві́нны |
пахві́нная |
пахві́ннае |
пахві́нныя |
| Р. |
пахві́ннага |
пахві́ннай
пахві́ннае |
пахві́ннага |
пахві́нных |
| Д. |
пахві́ннаму |
пахві́ннай |
пахві́ннаму |
пахві́нным |
| В. |
пахві́нны (неадуш.)
пахві́ннага (адуш.) |
пахві́нную |
пахві́ннае |
пахві́нныя (неадуш.)
пахві́нных (адуш.) |
| Т. |
пахві́нным |
пахві́ннай
пахві́ннаю |
пахві́нным |
пахві́ннымі |
| М. |
пахві́нным |
пахві́ннай |
пахві́нным |
пахві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пахві́нны анат. пахово́й, па́ховый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахві́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пахвіны, знаходзіцца ў пахвіне. Пахвінныя мышцы. Пахвінная грыжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж.
Месца паміж бядром і ніжняй часткай жывата.
Баліць у пахвіне.
|| прым. пахві́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пахово́й анат. пахві́нны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)