паха́ть несов. ара́ць;

◊

и мы паха́ли і мы ара́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыво́рваць несов. (пахать) припа́хивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зя́бліць несов. паха́ть на зябь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́скідку нареч., разг. (пахать) разва́лом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ора́ть​II несов. (пахать) уст., обл. ара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гапашы́ць ’трапаць лён’ (Сцяшк. МГ). Няяснае слова. Магчыма, звязана з дзеясловам *pachati. Параўн. вельмі шырокі дыяпазон значэнняў, напр., у рус. паха́ть (гл. у Даля), уключаючы ’рэзаць, крышыць і да т. п.’ (пахать хлеб, мясо).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зябь ж., с.-х. зя́бліва, -ва ср.;

паха́ть на зябь зя́біць (зя́бліць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прапашны́ ’які сеецца радамі з шырокімі міжраддзямі для апрацоўкі’ (ТСБМ). З рус. пропашно́й ’тс’ < пропахать < пахать ’араць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Свал ‘узвышша, вузкая града, якая ўтвараецца пры аранні ў сярэдзіну, “у склад”’ (Дэмб., 2, 832). Рус. пахать в свал — звальваючы насустрач адна адной дзве сумежныя баразны, наўг. пахать на свал ‘разворваць барозны з бульбай праз адну’, укр. палес. свал ‘насыпны ўзгорак’. Да *сваліць ‘зваліць’, магчыма, русізм або графічна адаптаванае звал ‘навал; марэна’ (Ласт.). У адносінах да семантыкі параўн. склад 3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Натпа́шша ’наводмаш’ (Бяльк.). З *на‑от‑пашье, параўн. рус. пахать ’месці’, рас‑пахну́ть ’расхінуць’ і інш. Гл. пахнуць, параўн. натмашша (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)