паха́пны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паха́пны |
паха́пная |
паха́пнае |
паха́пныя |
| Р. |
паха́пнага |
паха́пнай
паха́пнае |
паха́пнага |
паха́пных |
| Д. |
паха́пнаму |
паха́пнай |
паха́пнаму |
паха́пным |
| В. |
паха́пны (неадуш.)
паха́пнага (адуш.) |
паха́пную |
паха́пнае |
паха́пныя (неадуш.)
паха́пных (адуш.) |
| Т. |
паха́пным |
паха́пнай
паха́пнаю |
паха́пным |
паха́пнымі |
| М. |
паха́пным |
паха́пнай |
паха́пным |
паха́пных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
*Пахапі́ць, похопі́ць ’уздумаць, зразумець’ (ТС), чэш. pochopit, славац. pochopiť ’зразумець’, а яшчэ ў ст.-чэш. pochopiti першаснае значэнне ’схапіць’, — усе з прэфікса po‑ і chop‑, які перадае паняцце хуткага руху (параўн. ст.-польск. pochopny ’хуткі’, pochopiać ’схопліваць, пахапа́ць’, pochop ’цяга’, ’імпульс’, ’здольнасць, паняцце, зразуменне’), аналагічны з kap‑ у лац. capiō ’бяру’, літ. kàpt! ’раптоўна схапіць’ (Махэк₂, 203). Сюды ж паха́пны, похапны́ ’хуткі, руплівы ў працы’ (Нас., ТС), свісл. ’ёмкі для работы’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. таксама хапа́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)