паха́джваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паха́джваю паха́джваем
2-я ас. паха́джваеш паха́джваеце
3-я ас. паха́джвае паха́джваюць
Прошлы час
м. паха́джваў паха́джвалі
ж. паха́джвала
н. паха́джвала
Загадны лад
2-я ас. паха́джвай паха́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паха́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паха́джваць несов., см. пахаджа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паха́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і пахаджаць. На гэты раз чытанне штось не ладзілася, і Лабановіч часта адрываўся ад кнігі, пахаджваў па пакоі і думаў. Колас. Толькі цяпер я заўважыў, што сярод статка важна пахаджвае на сваіх высокіх нагах даўганосы гаспадар балот. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расха́живать несов. расха́джваць, хадзі́ць; (ходить прогуливаясь) пахаджа́ць, паха́джваць, пахо́джваць;

расха́живать взад и вперёд хадзі́ць уза́д і ўпе́рад (туды́ і сюды́);

расха́живать по па́рку пахаджа́ць (паха́джваць, пахо́джваць) па па́рку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поха́живать несов., разг.

1. (ходить не торопясь) пахаджа́ць, пахо́джваць, паха́джваць;

2. (приходить навещать) хадзі́ць, пахо́джваць; (часто) учашча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)