па́хавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
па́хавы |
па́хавая |
па́хавае |
па́хавыя |
| Р. |
па́хавага |
па́хавай
па́хавае |
па́хавага |
па́хавых |
| Д. |
па́хаваму |
па́хавай |
па́хаваму |
па́хавым |
| В. |
па́хавы (неадуш.)
па́хавага (адуш.) |
па́хавую |
па́хавае |
па́хавыя (неадуш.)
па́хавых (адуш.) |
| Т. |
па́хавым |
па́хавай
па́хаваю |
па́хавым |
па́хавымі |
| М. |
па́хавым |
па́хавай |
па́хавым |
па́хавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
па́ха, -і, ДМ па́се, мн. -і, пах, ж.
Унутраная частка плечавога выгібу.
Несці скрутак пад пахай.
Узяць што-н. пад паху або пад пахі.
◊
Лахі пад пахі (разм.) — узяўшы самае неабходнае, хутчэй выбірацца адкуль-н.
|| прым. па́хавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)