Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пахава́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
Схаваць многіх, многае.
П. усе рэчы.
|| звар. пахава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пахава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пахава́ю |
пахава́ем |
| 2-я ас. |
пахава́еш |
пахава́еце |
| 3-я ас. |
пахава́е |
пахава́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пахава́ў |
пахава́лі |
| ж. |
пахава́ла |
| н. |
пахава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пахава́й |
пахава́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пахава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пахава́ць I сов. (всё, многое) попря́тать, спря́тать; (многих — ещё) спря́тать, укры́ть
пахава́ць II сов.
1. похорони́ть, погрести́, захорони́ть;
2. перен. (предать забвению) похорони́ть;
п. свае́ надзе́і — похорони́ть свои́ наде́жды
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахава́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Схаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Пахавайце вуды, стрэлы, лукі, Прыступіце, дзеці, да навукі. Колас. Хлопцы адразу пахавалі якаркі па кішэнях. Шчарбатаў.
пахава́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Закапаць нябожчыка ў зямлю. Толькі позна ноччу жанчыны сілком адабралі ў .. [Ірыны] дзіця, абмылі яго, прыбралі, палажылі на стол. Раніцай, спяшаючыся, пахавалі на могілках. Лынькоў. // Страціць каго‑н. у выніку смерці. [Ганна] пахавала надоечы сваю маці, згубіла службу і едзе ў свет... Гартны. // Палічыць каго‑н. памёршым, загінуўшым. Жарты — вярнуўся сын, якога яны шаснаццаць год назад пахавалі і аплакалі... Васілевіч. // Засыпаўшы, абваліўшыся, пазбавіць магчымасці выйсці адкуль‑н. [Самалёты] скінулі бомбы на жылыя кварталы і пад абломкамі пахавалі шмат людзей. Гурскі.
2. перан. Забыць што‑н., адмовіцца ад якой‑н. думкі, ідэі і пад. [Саханюк:] — Слухайце, калега; зойдзем на мінутку да мяне! [Лабановіч:] — Чаго? Не пайду. Я яшчэ піць хачу. Хачу пахаваць цельшынскага педагога, бо ён — фальшывы. Колас. Толькі я вянкоў на хвалях штосьці не прыкмеціў. Мусіць, хвалі пахавалі звычаі старыя. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хава́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
1. Закопваць нябожчыка або крэміраваць яго і ўстанаўліваць урну з прахам дзе-н.
2. перан. Лічачы аджыўшым, аддаваць забыццю; забываць.
Х. свае мары.
|| зак. пахава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; наз. пахава́нне, -я, н.
|| наз. хава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перахава́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
1. Выкапаўшы з магілы, пахаваць у новым месцы.
П. прах.
2. Пахаваць усіх, многіх.
За год столькі перахавалі людзей.
|| незак. перахо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пахава́ны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пахаваць 1.
пахава́ны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пахаваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попря́тать сов., разг. пахава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
погрести́I сов. (похоронить) пахава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)