пафу́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пафу́каю |
пафу́каем |
| 2-я ас. |
пафу́каеш |
пафу́каеце |
| 3-я ас. |
пафу́кае |
пафу́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пафу́каў |
пафу́калі |
| ж. |
пафу́кала |
| н. |
пафу́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пафу́кай |
пафу́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пафу́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пафу́каць сов., разг. поду́ть, пофу́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пофу́кать сов. пафу́каць, (долго, неоднократно) папафу́каць, папафу́кваць, падзьму́хаць, (долго, неоднократно) пападзьму́хаць, пападзьму́хваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)