патэфо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патэфо́нны патэфо́нная патэфо́ннае патэфо́нныя
Р. патэфо́ннага патэфо́ннай
патэфо́ннае		 патэфо́ннага патэфо́нных
Д. патэфо́ннаму патэфо́ннай патэфо́ннаму патэфо́нным
В. патэфо́нны (неадуш.)
патэфо́ннага (адуш.)		 патэфо́нную патэфо́ннае патэфо́нныя (неадуш.)
патэфо́нных (адуш.)
Т. патэфо́нным патэфо́ннай
патэфо́ннаю		 патэфо́нным патэфо́ннымі
М. патэфо́нным патэфо́ннай патэфо́нным патэфо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патэфо́нны патефо́нный;

~ныя пласці́нкі — патефо́нные пласти́нки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патэфо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да патэфона; прызначаны для патэфона. Патэфонная дэталь. Патэфонныя іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэфо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Партатыўны грамафон з рупарам усярэдзіне.

|| прым. патэфо́нны, -ая, -ае.

Патэфонныя іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патефо́нный патэфо́нны;

патефо́нные пласти́нки патэфо́нныя пласці́нкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іголкатрыма́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне, у якім замацоўваецца іголка (у 1, 2 знач.). Патэфонны іголкатрымальнік. Хірургічны іголкатрымальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)