патэты́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Поўны пафасу, усхваляваны, страсны.

П. стыль.

Патэтычная прамова.

|| наз. патэты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патэты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патэты́чны патэты́чная патэты́чнае патэты́чныя
Р. патэты́чнага патэты́чнай
патэты́чнае		 патэты́чнага патэты́чных
Д. патэты́чнаму патэты́чнай патэты́чнаму патэты́чным
В. патэты́чны (неадуш.)
патэты́чнага (адуш.)		 патэты́чную патэты́чнае патэты́чныя (неадуш.)
патэты́чных (адуш.)
Т. патэты́чным патэты́чнай
патэты́чнаю		 патэты́чным патэты́чнымі
М. патэты́чным патэты́чнай патэты́чным патэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патэты́чны патети́ческий, патети́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Поўны пафасу, усхваляваны, страсны. Патэтычны стыль. Патэтычная прамова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэатра́льна-патэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэатра́льна-патэты́чны тэатра́льна-патэты́чная тэатра́льна-патэты́чнае тэатра́льна-патэты́чныя
Р. тэатра́льна-патэты́чнага тэатра́льна-патэты́чнай
тэатра́льна-патэты́чнае		 тэатра́льна-патэты́чнага тэатра́льна-патэты́чных
Д. тэатра́льна-патэты́чнаму тэатра́льна-патэты́чнай тэатра́льна-патэты́чнаму тэатра́льна-патэты́чным
В. тэатра́льна-патэты́чны (неадуш.)
тэатра́льна-патэты́чнага (адуш.)		 тэатра́льна-патэты́чную тэатра́льна-патэты́чнае тэатра́льна-патэты́чныя (неадуш.)
тэатра́льна-патэты́чных (адуш.)
Т. тэатра́льна-патэты́чным тэатра́льна-патэты́чнай
тэатра́льна-патэты́чнаю		 тэатра́льна-патэты́чным тэатра́льна-патэты́чнымі
М. тэатра́льна-патэты́чным тэатра́льна-патэты́чнай тэатра́льна-патэты́чным тэатра́льна-патэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патети́ческий патэты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патети́чный патэты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вузро́слы ’дарослы’ (Бяльк.). Ад узрасці́ ’вырасці’, гл. узро́ст, як узнясці́, узнёслы ’патэтычны’, аднак пратэза перад прыставачным у сведчыць хутчэй пра запазычанне з рус. взро́слый ’дарослы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патэ́тыка, ‑і, ДМ ‑тэтыцы, ж.

Патэтычны, усхваляваны тон. Народнасць адчування жыцця — вось вызначальная стыхія стылю «Новай зямлі» [Я. Коласа], дзе пачуцці, эмоцыі падаюцца ў складанай гаме, дзе смех суседнічае са смуткам, патэтыка з афарбаванымі элегічнасцю радкамі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урачы́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да урачыстасці (у 2 знач.), звязаны з урачыстасцямі; святочны. Урачысты дзень. Урачысты нарад войск. Урачыстае шэсце. Урачыстае пасяджэнне Мінскага Савета народных дэпутатаў.

2. Важны, знамянальны. Нібы шануючы ўрачыстую хвіліну развітання, людзі пайшлі маўклівыя, засяроджаныя. Лынькоў.

3. Які вызначаецца велічнасцю, выклікае ўзвышаныя пачуцці. Дзесьці заспявалі ў начы званы. Урачыстыя і трывожныя плылі галасы іхнія. Галавач. Адразу за агародам бор, гонкія ўрачыстыя сосны. Навуменка. Колькі ўрачыстага хараства тоіць ціхая летняя ноч! Дуброўскі. // Прыўзняты, патэтычны. Карніцкі пацалаваўся з дзецьмі, прамовіў ўрачыстым голасам: — Абвяшчаецца пасадка на самалёт «Партызанскі край — Вялікая зямля». Паслядовіч. // Які знаходзіцца ў прыўзнятым стане; стрыманы, строгі. Сход пачаўся а сёмай гадзіне. Нашы ўсе прыйшлі нейкія ўрачыстыя, апранутыя ў найлепшае адзенне. Сабаленка. Быў.. [начальнік цэха] урачысты, падцягнуты і крыху бледны. Карпаў.

4. Надзвычай сур’ёзны па сваёй важнасці, па свайму зместу. Урачыстая клятва. Урачыстае абяцанне. □ Запанавала напружаная цішыня, якую парушалі толькі ўрачыстыя словы прысягі. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)