патэ́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патэ́нтавы патэ́нтавая патэ́нтавае патэ́нтавыя
Р. патэ́нтавага патэ́нтавай
патэ́нтавае		 патэ́нтавага патэ́нтавых
Д. патэ́нтаваму патэ́нтавай патэ́нтаваму патэ́нтавым
В. патэ́нтавы (неадуш.)
патэ́нтавага (адуш.)		 патэ́нтавую патэ́нтавае патэ́нтавыя (неадуш.)
патэ́нтавых (адуш.)
Т. патэ́нтавым патэ́нтавай
патэ́нтаваю		 патэ́нтавым патэ́нтавымі
М. патэ́нтавым патэ́нтавай патэ́нтавым патэ́нтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патэ́нтавы пате́нтный;

п. збор — пате́нтный сбор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патэ́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да патэнта. Патэнтавыя зборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Дакумент, у якім засведчана права вынаходніка на вынаходніцтва.

Атрымаць п. на што-н.

2. Пасведчанне на права займацца гандлем, промыслам і пад. (уст.).

|| прым. патэ́нтавы, -ая, -ае і патэ́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пате́нтный патэ́нтавы; патэ́нтны;

пате́нтный сбор торг. патэ́нтавы (патэ́нтны) збор;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і патэнтавы. Патэнтная заяўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)