патэнтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. патэнтава́нне
Р. патэнтава́ння
Д. патэнтава́нню
В. патэнтава́нне
Т. патэнтава́ннем
М. патэнтава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патэнтава́нне ср. патентова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патэнтава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патентова́ние патэнтава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)