паты́цкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паты́цкаю |
паты́цкаем |
| 2-я ас. |
паты́цкаеш |
паты́цкаеце |
| 3-я ас. |
паты́цкае |
паты́цкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паты́цкаў |
паты́цкалі |
| ж. |
паты́цкала |
| н. |
паты́цкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паты́цкай |
паты́цкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паты́цкаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паты́цкаць сов., разг. посова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паты́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тыцкаць некаторы час; тыцнуць некалькі разоў. А ваўкі патыцкалі пысамі ў спіну, чмыхнулі і, не зачапіўшы ні Анастассі, ні Алёнкі, пагналіся за канём. Гроднеў. Даўгавата чакаў, а ён [ліс] усё не паказваецца. Потым, бачу, вылазіць і памаленьку, прынюхваючыся, ідзе ў мой бок. Пасля спыніўся, пакруціўся на адным месцы, патыцкаў носам у гной і давай яго разграбаць. Ляўданскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
посова́ть сов., разг.
1. (потыкать) пасо́ваць, паты́цкаць;
2. (засовывая, положить в несколько приёмов) папха́ць, пазапіха́ць, паўпіха́ць, пазасо́ўваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)