патыха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. патыха́нне
Р. патыха́ння
Д. патыха́нню
В. патыха́нне
Т. патыха́ннем
М. патыха́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)