патысо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. патысо́н патысо́ны
Р. патысо́на патысо́наў
Д. патысо́ну патысо́нам
В. патысо́н патысо́ны
Т. патысо́нам патысо́намі
М. патысо́не патысо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патысо́н, -а, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых з пляскатым акругленым плодам.

2. мн. -ы, -аў. Плод гэтай расліны.

|| прым. патысо́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патысо́н м. патиссо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патысо́н, ‑а, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых.

2. Пляскаты, з зубчастымі краямі плод гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патиссо́н бот. патысо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)