Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пату́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пату́хне |
пату́хнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пату́х |
пату́хлі |
| ж. |
пату́хла |
| н. |
пату́хла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пату́хнуць сов.
1. поту́хнуть, пога́снуть;
све́чка ~хла — свеча́ поту́хла (пога́сла);
2. перен. пога́снуть; уга́снуть; поту́хнуть;
жада́нні ~хлі — жела́ния уга́сли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пату́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. патух, ‑ла; зак.
1. Перастаць гарэць, свяціць. Агонь у будынку бліснуў яшчэ раз і патух. Чорны. Знікла палоска вячэрняй зары на небасхіле — ці то яна патухла зусім, ці хмаркі закрылі яе. Хадкевіч. // Перастаць дзейнічаць, функцыяніраваць (пра вулкан, домну і пад.).
2. перан. Перастаць блішчаць; стаць цьмяным, бляклым (пра вочы). Дыхаць цяжка, грудзі ўспухлі, Точыць смага, прага піць. Толькі вочы не патухлі — Зіхацяць жаданнем жыць. А. Александровіч. Загадчык аблана пазяхнуў, і вочы яго зноў патухлі і прыплюшчыліся. Шамякін. // перан. Знікнуць, прапасці, спыніцца. Але мая радасць хутка патухла, бо я ўспомніў, што Грыша вельмі скупы і не дачакаешся ад яго ніякай папругі. Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ту́хнуць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; тух, ту́хла; незак.
1. Пераставаць гарэць, свяціць; гаснуць.
Агонь тухне.
Свечка тухне.
2. перан. Слабець, памяншацца.
Надзея тухне.
|| зак. пату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; пату́х, -хла, ату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; ату́х, -хла і сту́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; стух, -хла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
поту́хнуть сов., прям., перен. пату́хнуць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да патухнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патуха́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. патухаць — патухнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зату́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зату́х, -хла; зак.
1. Перастаць гарэць, патухнуць.
Агонь затух.
Спрэчкі затухлі (перан.: спыніліся).
2. Слабеючы, перастаць вагацца, заціхнуць, спыніцца.
Ваганні глебы затухлі.
|| незак. затуха́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пога́снуть сов., прям., перен. пату́хнуць, пага́снуць; (угаснуть) зга́снуць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)