патура́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. патура́льніца патура́льніцы
Р. патура́льніцы патура́льніц
Д. патура́льніцы патура́льніцам
В. патура́льніцу патура́льніц
Т. патура́льніцай
патура́льніцаю		 патура́льніцамі
М. патура́льніцы патура́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патура́льніца ж. потво́рщица, пота́тчица, потака́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патура́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да патуральна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патура́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто патурае каму-, чаму-н.

|| ж. патура́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

попусти́тельница патура́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пота́тчица патура́льніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потво́рщица патура́льніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потака́тельница патака́льніца, -цы ж., патура́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)