патро́шку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
патро́шку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

патро́шку нареч., в разн. знач. понемно́жку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патро́шку, прысл.

Тое, што і патроху. [Маці] сабрала ношку, Усяго патрошку. Ды ў ноч, у мяцель Нясе для дзяцей. Бічэль-Загнетава. Спачатку .. [Люся] гуляла з лялькамі, а потым пачала патрошку сумаваць. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патро́шкі нареч., см. патро́шку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полего́ньку нареч., разг. памале́ньку; (понемножку) патро́шку;

полего́ньку да помале́ньку патро́шку ды памале́ньку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понемно́жку нареч., разг. патро́шку, пакры́шку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помале́ньку нареч., разг. памале́ньку; (понемножку) патро́шку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабо́ўтваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Боўтаць, узбоўтваць час ад часу, патрошку. Пабоўтваць вадкасць. Пабоўтваць страву лыжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Труско́м ‘ашчадна, патрошку’: насып труском ды бяжы трушком (Вушац. сл., Пятк. 3). Да трусіць 2 ‘сыпаць, церусіць’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

удо́сыць, прысл.

Разм. Тое, што і удосталь. За чатыры гады вайны Нябёсы ўдосыць нагрэліся. Барадулін. Паспаўшы ўдосыць і на мяккім ложку, яны [дамы] і пачыналі дзень патрошку. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)