патро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патро́нны патро́нная патро́ннае патро́нныя
Р. патро́ннага патро́ннай
патро́ннае		 патро́ннага патро́нных
Д. патро́ннаму патро́ннай патро́ннаму патро́нным
В. патро́нны (неадуш.)
патро́ннага (адуш.)		 патро́нную патро́ннае патро́нныя (неадуш.)
патро́нных (адуш.)
Т. патро́нным патро́ннай
патро́ннаю		 патро́нным патро́ннымі
М. патро́нным патро́ннай патро́нным патро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патро́нны патро́нный;

п. заво́д — патро́нный заво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да патрона ​1. Патронны завод. Патронная гільза. // Прызначаны для патронаў. Патронная скрынка. // Які зараджаецца патронамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патро́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Гільза з капсулем, зарадам і куляй (або шротам).

Баявыя патроны.

2. Полая трубка, цыліндр для ўсталявання чаго-н. у розных прыстасаваннях, прыборах (спец.).

|| прым. патро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патро́нный патро́нны;

патро́нная ги́льза патро́нная гі́льза;

патро́нный заво́д патро́нны заво́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)