пато́ўчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́ўчаны |
пато́ўчаная |
пато́ўчанае |
пато́ўчаныя |
| Р. |
пато́ўчанага |
пато́ўчанай пато́ўчанае |
пато́ўчанага |
пато́ўчаных |
| Д. |
пато́ўчанаму |
пато́ўчанай |
пато́ўчанаму |
пато́ўчаным |
| В. |
пато́ўчаны (неадуш.) пато́ўчанага (адуш.) |
пато́ўчаную |
пато́ўчанае |
пато́ўчаныя (неадуш.) пато́ўчаных (адуш.) |
| Т. |
пато́ўчаным |
пато́ўчанай пато́ўчанаю |
пато́ўчаным |
пато́ўчанымі |
| М. |
пато́ўчаным |
пато́ўчанай |
пато́ўчаным |
пато́ўчаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́ўчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́ўчаны |
пато́ўчаная |
пато́ўчанае |
пато́ўчаныя |
| Р. |
пато́ўчанага |
пато́ўчанай пато́ўчанае |
пато́ўчанага |
пато́ўчаных |
| Д. |
пато́ўчанаму |
пато́ўчанай |
пато́ўчанаму |
пато́ўчаным |
| В. |
пато́ўчаны (неадуш.) пато́ўчанага (адуш.) |
пато́ўчаную |
пато́ўчанае |
пато́ўчаныя (неадуш.) пато́ўчаных (адуш.) |
| Т. |
пато́ўчаным |
пато́ўчанай пато́ўчанаю |
пато́ўчаным |
пато́ўчанымі |
| М. |
пато́ўчаным |
пато́ўчанай |
пато́ўчаным |
пато́ўчаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́ўчаны |
пато́ўчаная |
пато́ўчанае |
пато́ўчаныя |
| Р. |
пато́ўчанага |
пато́ўчанай пато́ўчанае |
пато́ўчанага |
пато́ўчаных |
| Д. |
пато́ўчанаму |
пато́ўчанай |
пато́ўчанаму |
пато́ўчаным |
| В. |
пато́ўчаны (неадуш.) пато́ўчанага (адуш.) |
пато́ўчаную |
пато́ўчанае |
пато́ўчаныя (неадуш.) пато́ўчаных (адуш.) |
| Т. |
пато́ўчаным |
пато́ўчанай пато́ўчанаю |
пато́ўчаным |
пато́ўчанымі |
| М. |
пато́ўчаным |
пато́ўчанай |
пато́ўчаным |
пато́ўчаных |
Кароткая форма: пато́ўчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́ўчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад патаўчы.
2. у знач. прым. Які стаўклі і ператварылі ў аднародную масу. Хлапчук, Ёселеў сын, прынёс хлеба, закускі: гуркоў, катлеты з патоўчанаю бульбай. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
измельчённый здро́блены; скры́шаны, пакры́шаны; пато́ўчаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перетолчённый
1. перато́ўчаны, пато́ўчаны;
2. перато́ўчаны; см. перетоло́чь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
помя́тый
1. памя́ты; пакаме́чаны;
2. паці́сканы, паду́шаны; пацёрты, пато́ўчаны;
3. паме́сены;
4. патапта́ны;
5. пацёрты;
6. пабі́ты; см. помя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перемя́тый
1. перамя́ты, памя́ты; перакаме́чаны, пакаме́чаны;
2. пераці́снуты, паці́сканы, пераду́шаны, паду́шаны; перацёрты, пацёрты, перато́ўчаны, пато́ўчаны;
3. пераме́шаны, паме́шаны;
4. стапта́ны, патапта́ны, вы́таптаны, павыто́птваны;
5. перацёрты, перамя́ты; см. перемя́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)