пато́нчваць гл. патанчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пато́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пато́нчваю пато́нчваем
2-я ас. пато́нчваеш пато́нчваеце
3-я ас. пато́нчвае пато́нчваюць
Прошлы час
м. пато́нчваў пато́нчвалі
ж. пато́нчвала
н. пато́нчвала
Загадны лад
2-я ас. пато́нчвай пато́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пато́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пато́нчваць несов., см. патанча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пато́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да патанчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патанчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -то́нчаны; зак., што.

Зрабіць танчэйшым (гл. тонкі ў 1 знач.).

П. дрот.

|| незак. патанча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пато́нчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. патанчэ́нне, -я, н. і пато́нчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пато́нчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патончваць — патанчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́нчвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да патанчыцца.

2. Зал. да патончваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)