пато́мак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | пато́мак | пато́мкі | 
		
			| Р. | пато́мка | пато́мкаў | 
		
			| Д. | пато́мку | пато́мкам | 
		
			| В. | пато́мка | пато́мкаў | 
		
			| Т. | пато́мкам | пато́мкамі | 
		
			| М. | пато́мку | пато́мках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
пато́мак, -мка м. пото́мок
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
пато́мак, ‑мка, м.
Тое, што і нашчадак. Пакінем спадчыну мы для патомкаў Інакшую ад той, Што ўзялі мы ад продкаў на абломках Гісторыі сваёй. Купала.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Пато́мак ’нашчадак’ (ТСБМ), патомства ’маладое пакаленне’, ’людзі будучых пакаленняў’ (ТСБМ, Інстр. I, чэрв., глыб., віл., Сл. ПЗБ). Рус. потомок, ст.-рус. потомъкъ, польск. potomek, чэш. potomek, славац. potomok, балг. потомък ’тс’. Утворана ад прасл. словазлучэння po tomь ’пасля таго’ (Младэнаў, 498; Праабражэнскі, 2, 117; Голуб-Копечны, 288; Фасмер, 3, 345). Махэк₂ (475) выводзіць гэта слова з прыметніка potomní (як dnešní > dnešek), якое з potom.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
пото́мок нашча́дак, -дка м., пато́мак, -мка м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мула́т, ‑а, М ‑лаце, м.
Патомак ад шлюбу белых і нетраў.
[Ісп. mulato, ад араб. muvallad — нечыстакроўны араб.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
меты́с, ‑а, м.
1. Жывёліна або расліна, атрыманая ў выніку метызацыі.
2. Патомак ад шлюбу людзей розных рас.
[Фр. métis.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
◎ Пасле́днік ’паслядоўнік’ (Нас.). Утворана ад выразу (ісці) па слядах. Польск. poślednik ’патомак’ мае іншую семантыку.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
крэо́л, ‑а, м.
1. Патомак першых іспанскіх і партугальскіх каланізатараў у Лацінскай Амерыцы.
2. Чалавек, які паходзіць ад шлюбу іспанцаў з індзейцамі, рускіх з алеутамі і інш.
[Фр. créole ад ісп. criollo.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
нашчадак, патомак, наследнік
 Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)