Пато́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пато́кі
Р. Пато́каў
Д. Пато́кам
В. Пато́кі
Т. Пато́камі
М. Пато́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пато́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пато́ка пато́кі
Р. пато́кі пато́к
Д. пато́цы пато́кам
В. пато́ку пато́кі
Т. пато́кай
пато́каю		 пато́камі
М. пато́цы пато́ках

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пато́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пато́к пато́кі
Р. пато́ку пато́каў
Д. пато́ку пато́кам
В. пато́к пато́кі
Т. пато́кам пато́камі
М. пато́ку пато́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́дуль-пато́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́дуль-пато́к мо́дуль-пато́кі
Р. мо́дуль-пато́ку мо́дуль-пато́каў
Д. мо́дуль-пато́ку мо́дуль-пато́кам
В. мо́дуль-пато́к мо́дуль-пато́кі
Т. мо́дуль-пато́кам мо́дуль-пато́камі
М. мо́дуль-пато́ку мо́дуль-пато́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пато́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пато́ка
Р. Пато́кі
Д. Пато́цы
В. Пато́ку
Т. Пато́кай
Пато́каю
М. Пато́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гразе-каме́нны гразекаме́нны, -ая, -ае (спец.).

Які складаецца з рэдкай гразі, змяшанай з камянямі. Гразе-каменныя Гразекаменныя патокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суто́кі, -аў.

1. Месца, дзе зліваюцца два водныя патокі.

С. рэк.

2. Лінія сутыкнення, мяжа (разм.).

С. неба і зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́ва², -ы, ж.

1. Расплаўленая вулканічная маса, якая вывяргаецца на паверхню зямлі.

Патокі лавы.

2. перан. Імклівая, нястрыманая маса каго-, чаго-н., суцэльны паток.

|| прым. ла́вавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлорассе́янне, ‑я, н.

Пераўтварэнне патоку святла пэўнага напрамку ў патокі ўсіх магчымых напрамкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцячы́ся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., сцячэ́цца, сцяку́цца; сцёкся, сцякла́ся, -ло́ся; зак.

1. Пра патокі, вадкасць: злучыцца.

Ручаі сцякліся.

2. перан. Пра людзей: сысціся, з’ехацца ў адно месца.

На плошчу сцяклося многа народу.

|| незак. сцяка́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)