патаўшча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. патаўшча́ю патаўшча́ем
2-я ас. патаўшча́еш патаўшча́еце
3-я ас. патаўшча́е патаўшча́юць
Прошлы час
м. патаўшча́ў патаўшча́лі
ж. патаўшча́ла
н. патаўшча́ла
Загадны лад
2-я ас. патаўшча́й патаўшча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час патаўшча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патаўшча́ць несов. де́лать то́лще, утолща́ть, толсти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаўшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да патаўсціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаўсці́ць, -таўшчу́, -то́ўсціш, -то́ўсціць; -то́ўшчаны; зак., што.

Зрабіць таўсцейшым.

П. свечку.

|| незак. патаўшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. патаўшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утолща́ть несов. патаўшча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толсти́ть несов. таўсці́ць, патаўшча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаўшча́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да патаўсціцца.

2. Зал. да патаўшчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаўшчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. патаўшчаць — патаўсціць.

2. Таўсцейшая частка чаго‑н. Патаўшчэнне на галінцы. Патаўшчэнне на назе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)