патаўсце́ць гл. таўсцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патаўсце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патаўсце́ю патаўсце́ем
2-я ас. патаўсце́еш патаўсце́еце
3-я ас. патаўсце́е патаўсце́юць
Прошлы час
м. патаўсце́ў патаўсце́лі
ж. патаўсце́ла
н. патаўсце́ла
Загадны лад
2-я ас. патаўсце́й патаўсце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час патаўсце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патаўсце́ць сов. потолсте́ть; (о человеке — ещё) пополне́ть, поплотне́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаўсце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць тоўстым, таўсцейшым. [Ларыса] пахарашэла. Загарэла. І, здаецца, крыху патаўсцела. Асіпенка. Толькі дзве ніжнія галіны [бярозы] значна патаўсцелі, сталі даўжэйшымі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца тоўстым, больш тоўстым.

|| зак. патаўсце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

потолсте́ть сов. патаўсце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбы́цца, -бу́дуся, -бу́дзешся, -бу́дзецца; -бу́дзься; зак. (разм.).

Распаўнець, раздацца.

Патаўсцець, р. з гадамі.

|| незак. разбыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пополне́ть сов. папаўне́ць; (потолстеть) патаўсце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгла́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак. (разм.).

1. Стаць гладкім (пра паверхню чаго-н.).

Дошка абгладзілася.

2. Патаўсцець, паправіцца.

Конь крыху абгладзіўся.

|| незак. абгла́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бу́х, -хла; зак.

1. Набухнуць, раздацца, патаўсцець ад вільгаці.

Боты намоклі, разбухлі.

Пупышкі на дрэве разбухлі.

2. перан. Непамерна павялічыцца, разрасціся.

Штаты разбухлі.

Папка з дакументамі разбухла.

|| незак. разбуха́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)