патасо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
патасо́ўка |
патасо́ўкі |
| Р. |
патасо́ўкі |
патасо́вак |
| Д. |
патасо́ўцы |
патасо́ўкам |
| В. |
патасо́ўку |
патасо́ўкі |
| Т. |
патасо́ўкай
патасо́ўкаю |
патасо́ўкамі |
| М. |
патасо́ўцы |
патасо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патасо́ўка ж., разг. потасо́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калатня́, -і́, ж. (разм.).
1. Сварка з крыкам, шумам (звычайна з пабоямі).
Кожны вечар у іх к.
2. Бойка, патасоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)