паталі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паталю́ |
пато́лім |
| 2-я ас. |
пато́ліш |
пато́ліце |
| 3-я ас. |
пато́ліць |
пато́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паталі́ў |
паталі́лі |
| ж. |
паталі́ла |
| н. |
паталі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паталі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паталі́ць, ‑талю, ‑толіш, ‑толіць; зак., што.
Тое, што і наталіць. Ён [дзядок] паталіў з біклагі смагу і мне астатняе нагнуў. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паталі́ць ’наталіць’, ’насыціць’, паталя́ць ’насычаць вадой’, ’спачувальна адносіцца да больш слабых’ (ТСБМ). Да ‑талі́ць, наталі́ць, патоля (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паталя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.
1. Незак. да паталіць.
2. Спачувальна адносіцца да больш слабых.
3. Патураць, патакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)