патаго́ннае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. патаго́ннае
Р. патаго́ннага
Д. патаго́ннаму
В. патаго́ннае
Т. патаго́нным
М. патаго́нным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патаго́ннае в знач. сущ., фарм. потого́нное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патаго́нны патаго́нная патаго́ннае патаго́нныя
Р. патаго́ннага патаго́ннай
патаго́ннае		 патаго́ннага патаго́нных
Д. патаго́ннаму патаго́ннай патаго́ннаму патаго́нным
В. патаго́нны (неадуш.)
патаго́ннага (адуш.)		 патаго́нную патаго́ннае патаго́нныя (неадуш.)
патаго́нных (адуш.)
Т. патаго́нным патаго́ннай
патаго́ннаю		 патаго́нным патаго́ннымі
М. патаго́нным патаго́ннай патаго́нным патаго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патаго́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае ўзмоцненае выдзяленне поту. Патагонныя сродкі. // у знач. наз. патаго́ннае, ‑ага, н. Сродак, лякарства, якія выклікаюць ўзмоцненае выдзяленне поту. Прапісаць патагоннае. Выпіць патагоннае.

2. перан. Які надта стамляе, вымотвае ўсе сілы. Патагонная сістэма працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаго́нны, -ая, -ае.

1. Які выклікае пот.

Прапісаць патагоннае (наз.).

2. перан. Які вымотвае ўсе сілы, эксплуататарскі.

Патагонная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

потого́нное сущ., фарм. патаго́ннае, -ннага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)