патаге́нны, -ая, -ае (спец.).

Тое, што і хваробатворны.

|| наз. патаге́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патаге́нны патаге́нная патаге́ннае патаге́нныя
Р. патаге́ннага патаге́ннай
патаге́ннае		 патаге́ннага патаге́нных
Д. патаге́ннаму патаге́ннай патаге́ннаму патаге́нным
В. патаге́нны (неадуш.)
патаге́ннага (адуш.)		 патаге́нную патаге́ннае патаге́нныя (неадуш.)
патаге́нных (адуш.)
Т. патаге́нным патаге́ннай
патаге́ннаю		 патаге́нным патаге́ннымі
М. патаге́нным патаге́ннай патаге́нным патаге́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патаге́нны мед. патоге́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Хваробны, хваробатворны. Патагенныя бактэрыі.

[Ад грэч. páthos — хвароба і gennao — раблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патоге́нный патаге́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)