пасяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пасяля́ю пасяля́ем
2-я ас. пасяля́еш пасяля́еце
3-я ас. пасяля́е пасяля́юць
Прошлы час
м. пасяля́ў пасяля́лі
ж. пасяля́ла
н. пасяля́ла
Загадны лад
2-я ас. пасяля́й пасяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пасяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасяля́ць несов.

1. поселя́ть;

2. вселя́ть;

1, 2 см. пасялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да пасяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак.

1. гл. сяліць.

2. перан., што. Выклікаць у кім-н. якое-н. пачуццё (кніжн.).

П. нянавісць у кім-н.

|| незак. пасяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вселя́ть несов. усяля́ць, пасяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сели́ть несов. сялі́ць, пасяля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сялі́ць, сялю́, се́ліш, се́ліць; се́лены; незак., каго-што.

Уладжваць на незаселеных месцах; пасяляць.

|| зак. пасялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; наз. пасяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сялі́ць, сялю, селіш, селіць; незак., каго-што.

Уладжваць па незаселеных месцах; пасяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да пасяліцца.

2. Зал. да пасяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасяля́цца несов.

1. поселя́ться;

2. вселя́ться;

3. страд. поселя́ться; вселя́ться; см. пасяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)