пасяля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасяля́юся |
пасяля́емся |
| 2-я ас. |
пасяля́ешся |
пасяля́ецеся |
| 3-я ас. |
пасяля́ецца |
пасяля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
пасяля́ўся |
пасяля́ліся |
| ж. |
пасяля́лася |
| н. |
пасяля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пасяля́йся |
пасяля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пасяля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасяля́цца несов.
1. поселя́ться;
2. вселя́ться;
3. страд. поселя́ться; вселя́ться; см. пасяля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да пасяліцца.
2. Зал. да пасяляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поселя́ться
1. пасяля́цца;
2. страд. сялі́цца; пасяля́цца, се́яцца; выкліка́цца; см. поселя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вселя́ться возвр., страд. усяля́цца, пасяля́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сели́ться несов., возвр., страд. сялі́цца, пасяля́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сялі́цца, сялю́ся, се́лішся, се́ліцца; незак.
1. Уладжвацца на незаселеных месцах; пасяляцца, займаць пад жыллё хату, участак; пра птушак, жывёл і пад.
С. на адведзеным участку.
2. перан. Пра пачуцці, настрой і пад.: узнікаць, напаўняць.
Надзеі на лепшае селяцца ў душы.
|| зак. пасялі́цца, -сялю́ся, -се́лішся, -се́ліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
водворя́ться
1. пасяля́цца; змяшча́цца; ста́віцца;
2. перен. устанаўля́цца, наво́дзіцца; см. водвори́ться;
3. страд. сялі́цца, пасяля́цца; змяшча́цца; станаві́цца; садзі́цца; устанаўля́цца, наво́дзіцца; см. водворя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
внуша́ться страд. выкліка́цца; абуджа́цца; усяля́цца, пасяля́цца, надава́цца; навява́цца; унуша́цца; навуча́цца; угаво́рвацца; намаўля́цца; перако́нвацца; см. внуша́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сялі́ць ’уладкоўваць на незаселеных месцах, пасяляць’ (ТСБМ, Ласт.), сялі́цца ’пасяляцца’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Касп., Сержп. Прымхі). Укр. сели́ти, рус. сели́ть, чэш. sídliti ’жыць, пражываць, знаходзіцца’, славац. sídliť ’насяляць’, серб.-харв. сѐлити ’высяляцца, выязджаць’, славен. selíti ’сяліць’, балг. посе́лвам ’тс’, макед. сели ’перасяляць’. Прасл. *sedliti, дэнамінатыў ад сяло, гл. (Бязлай, 3, 226).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)