пасяля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пасяля́юся пасяля́емся
2-я ас. пасяля́ешся пасяля́ецеся
3-я ас. пасяля́ецца пасяля́юцца
Прошлы час
м. пасяля́ўся пасяля́ліся
ж. пасяля́лася
н. пасяля́лася
Загадны лад
2-я ас. пасяля́йся пасяля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пасяля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасяля́цца несов.

1. поселя́ться;

2. вселя́ться;

3. страд. поселя́ться; вселя́ться; см. пасяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да пасяліцца.

2. Зал. да пасяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поселя́ться

1. пасяля́цца;

2. страд. сялі́цца; пасяля́цца, се́яцца; выкліка́цца; см. поселя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вселя́ться возвр., страд. усяля́цца, пасяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сели́ться несов., возвр., страд. сялі́цца, пасяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сялі́цца, сялю́ся, се́лішся, се́ліцца; незак.

1. Уладжвацца на незаселеных месцах; пасяляцца, займаць пад жыллё хату, участак; пра птушак, жывёл і пад.

С. на адведзеным участку.

2. перан. Пра пачуцці, настрой і пад.: узнікаць, напаўняць.

Надзеі на лепшае селяцца ў душы.

|| зак. пасялі́цца, -сялю́ся, -се́лішся, -се́ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водворя́ться

1. пасяля́цца; змяшча́цца; ста́віцца;

2. перен. устанаўля́цца, наво́дзіцца; см. водвори́ться;

3. страд. сялі́цца, пасяля́цца; змяшча́цца; станаві́цца; садзі́цца; устанаўля́цца, наво́дзіцца; см. водворя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

внуша́ться страд. выкліка́цца; абуджа́цца; усяля́цца, пасяля́цца, надава́цца; навява́цца; унуша́цца; навуча́цца; угаво́рвацца; намаўля́цца; перако́нвацца; см. внуша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сялі́ць ’уладкоўваць на незаселеных месцах, пасяляць’ (ТСБМ, Ласт.), сялі́ццапасяляцца’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Касп., Сержп. Прымхі). Укр. сели́ти, рус. сели́ть, чэш. sídliti ’жыць, пражываць, знаходзіцца’, славац. sídliť ’насяляць’, серб.-харв. сѐлити ’высяляцца, выязджаць’, славен. selíti ’сяліць’, балг. посе́лвам ’тс’, макед. сели ’перасяляць’. Прасл. *sedliti, дэнамінатыў ад сяло, гл. (Бязлай, 3, 226).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)