пасяга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пасяга́ю пасяга́ем
2-я ас. пасяга́еш пасяга́еце
3-я ас. пасяга́е пасяга́юць
Прошлы час
м. пасяга́ў пасяга́лі
ж. пасяга́ла
н. пасяга́ла
Загадны лад
2-я ас. пасяга́й пасяга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пасяга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасяга́ць несов. посяга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пасягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасягну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., на каго-што (кніжн.).

Зрабіць замах на каго-, што-н., пазбавіць каго-н. чаго-н.

П. на свабоду чалавека.

|| незак. пасяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак., на каго-што.

Пасягаць на што-н., мець жаданне завалодаць чым-н.

К. на чужое дабро.

|| зак. паква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)