пасынкава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасынкава́ны |
пасынкава́ная |
пасынкава́нае |
пасынкава́ныя |
| Р. |
пасынкава́нага |
пасынкава́най
пасынкава́нае |
пасынкава́нага |
пасынкава́ных |
| Д. |
пасынкава́наму |
пасынкава́най |
пасынкава́наму |
пасынкава́ным |
| В. |
пасынкава́ны (неадуш.)
пасынкава́нага (адуш.) |
пасынкава́ную |
пасынкава́нае |
пасынкава́ныя (неадуш.)
пасынкава́ных (адуш.) |
| Т. |
пасынкава́ным |
пасынкава́най
пасынкава́наю |
пасынкава́ным |
пасынкава́нымі |
| М. |
пасынкава́ным |
пасынкава́най |
пасынкава́ным |
пасынкава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасынкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасынкава́ны |
пасынкава́ная |
пасынкава́нае |
пасынкава́ныя |
| Р. |
пасынкава́нага |
пасынкава́най
пасынкава́нае |
пасынкава́нага |
пасынкава́ных |
| Д. |
пасынкава́наму |
пасынкава́най |
пасынкава́наму |
пасынкава́ным |
| В. |
пасынкава́ны (неадуш.)
пасынкава́нага (адуш.) |
пасынкава́ную |
пасынкава́нае |
пасынкава́ныя (неадуш.)
пасынкава́ных (адуш.) |
| Т. |
пасынкава́ным |
пасынкава́най
пасынкава́наю |
пасынкава́ным |
пасынкава́нымі |
| М. |
пасынкава́ным |
пасынкава́най |
пасынкава́ным |
пасынкава́ных |
Кароткая форма: пасынкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасынкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасынкава́ны |
пасынкава́ная |
пасынкава́нае |
пасынкава́ныя |
| Р. |
пасынкава́нага |
пасынкава́най
пасынкава́нае |
пасынкава́нага |
пасынкава́ных |
| Д. |
пасынкава́наму |
пасынкава́най |
пасынкава́наму |
пасынкава́ным |
| В. |
пасынкава́ны (неадуш.)
пасынкава́нага (адуш.) |
пасынкава́ную |
пасынкава́нае |
пасынкава́ныя (неадуш.)
пасынкава́ных (адуш.) |
| Т. |
пасынкава́ным |
пасынкава́най
пасынкава́наю |
пасынкава́ным |
пасынкава́нымі |
| М. |
пасынкава́ным |
пасынкава́най |
пасынкава́ным |
пасынкава́ных |
Кароткая форма: пасынкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасынкава́ны с.-х. пасынко́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасынкава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пасынкаваць.
2. у знач. прым. Пазбаўлены лішніх парасткаў, пасынкаў. Пасынкаваныя кусты чарнаягаднага паслёну далі вялікую адмену ад непасынкаваных. Колькасна іх было, праўда, менш, але затое яны былі як вішні велічынёю. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасынко́ванный пасынкава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)