пасы́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасы́лачны пасы́лачная пасы́лачнае пасы́лачныя
Р. пасы́лачнага пасы́лачнай
пасы́лачнае		 пасы́лачнага пасы́лачных
Д. пасы́лачнаму пасы́лачнай пасы́лачнаму пасы́лачным
В. пасы́лачны (неадуш.)
пасы́лачнага (адуш.)		 пасы́лачную пасы́лачнае пасы́лачныя (неадуш.)
пасы́лачных (адуш.)
Т. пасы́лачным пасы́лачнай
пасы́лачнаю		 пасы́лачным пасы́лачнымі
М. пасы́лачным пасы́лачнай пасы́лачным пасы́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасы́лачны посы́лочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасы́лачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пасылкі (у 1 знач.). Пасылачныя судны.

2. Які мае адносіны да пасылкі (у 2 знач.), служыць для пасылак. Пасылачная квітанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасы́лка¹, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. паслаць¹.

2. Запакаваная рэч (рэчы), перасланая (-ыя) каму-н. па пошце або кім-н.

Паштовая п.

Прывёз вам пасылку ад родных.

◊

Быць на пасылках у каго (разм.) — пастаянна выконваць чые-н. дробныя даручэнні.

|| памянш. пасы́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 2 знач.; разм.).

|| прым. пасы́лачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Пасылачная квітанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

посы́лочный пасы́лачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)