пасчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Тое, што і пасчэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасчапля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасчапля́ю пасчапля́ем
2-я ас. пасчапля́еш пасчапля́еце
3-я ас. пасчапля́е пасчапля́юць
Прошлы час
м. пасчапля́ў пасчапля́лі
ж. пасчапля́ла
н. пасчапля́ла
Загадны лад
2-я ас. пасчапля́й пасчапля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасчапля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасчапля́ць сов., см. пасчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Счапіць усё, многае. Пасчапляць вагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцепи́ть сов.

1. (зацепить одно за другое) счапі́ць, мног. пасчапля́ць, пасчэ́пліваць;

2. (соединить, сплетая) сашчапі́ць, мног. пасашчапля́ць, пасашчэ́пліваць;

3. (сжать) разг. сці́снуць, сцяць;

сцепи́ть че́люсти (зу́бы) сці́снуць (сцяць) скі́віцы (зу́бы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)