пасцё́баць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасцё́баю |
пасцё́баем |
| 2-я ас. |
пасцё́баеш |
пасцё́баеце |
| 3-я ас. |
пасцё́бае |
пасцё́баюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пасцё́баў |
пасцё́балі |
| ж. |
пасцё́бала |
| н. |
пасцё́бала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пасцё́бай |
пасцё́байце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пасцё́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасцёбаць сов. похлеста́ть, постега́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасцёбаць,
гл. пасцябаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і пасцёбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Пабіць (пугай, дубцом і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасцяба́ць сов., см. пасцёбаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашлё́гаць
‘гучна папабіць, пасцёбаць чым-небудзь тонкім, гнуткім (каго-небудзь, што-небудзь, па чым-небудзь, чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашлё́гаю |
пашлё́гаем |
| 2-я ас. |
пашлё́гаеш |
пашлё́гаеце |
| 3-я ас. |
пашлё́гае |
пашлё́гаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пашлё́гаў |
пашлё́галі |
| ж. |
пашлё́гала |
| н. |
пашлё́гала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пашлё́гай |
пашлё́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пашлё́гаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Пасце́паць ’пазбіваць’ (ТС), ’пакляпаць касу’ (докш:, Сл. ПЗБ), пасцёбаць ’тс’ (барыс., смарг., Сл. ПЗБ), пасцеп‑ вацца ’пацепвацца ад марозу’, ’абтрасацца (пра вераб’я)’ (Янк. 3.). Да ⁺ЦЯПЦІ, роднаснага да цяпаць (гл.). Узыходзіць да прасл. te(p)tit tepę: укр. тепти, рус. тепти ’бить’, н.-луж. śepaś, в.-луж. серад ’тс’, чэш. tepati, debati ’біцца, стукаць’, славац. tepať ’тс’, ’чаканіць’, славен. tėpsti ’біць, грукаць’, серб.-харв. те̏псти ’біць, малаціць’, ’булькаць’, тёпсти се ’біцца, тузацца’, макед. тепа ’біць, збіваць’, тепа се ’біцца адзін з другім’, тепаница ’бойка’, тепач ’задзіра’, балг. тепам ’валяць, трамбаваць, біць’, ст.-слав. тепѫ, тети ’біць бізуном, удараць’. Паводле Махэка₂ (640), корань tep⇉гукаперайманне. Форма ‑сцёб‑ пад уплывам рус. стебать.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)