пасця́гваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасця́гваю пасця́гваем
2-я ас. пасця́гваеш пасця́гваеце
3-я ас. пасця́гвае пасця́гваюць
Прошлы час
м. пасця́гваў пасця́гвалі
ж. пасця́гвала
н. пасця́гвала
Загадны лад
2-я ас. пасця́гвай пасця́гвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасця́гваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасця́гваць сов.

1. (о многом) стяну́ть, стащи́ть; снять; (резким движением — ещё) сдёрнуть;

2. (унести что-л. далеко) затащи́ть;

3. (украсть) стяну́ть, стащи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасця́гваць, -аю, -аеш, -ае і пасцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Сцягнуць усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. галлё ў кучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Сцягнуць усё, многае або ўсіх, многіх. К вясне .. паразбіралі хаты і пасцягвалі бярвенне к дарозе. Чорны. — Узяў ён на рукі тое дзіця мёртвае і не бачыць, куды ісці... Ідзе і на дамы, на слупы натыкаецца, бы ўсё адно сляпы... Мы аж пілоткі з галоў пасцягвалі... Сачанка. Гэтым дротам чырвонаармеец пасцягваў дзіркі ў абодвух чаравіках. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасцяга́ць сов., см. пасця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сдёрнуть сов. сарва́ць, мног. пазрыва́ць; (стащить) сцягну́ць, мног. пасця́гваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

своло́чь сов., прост. звалачы́, мног. пазвалака́ць, пазвала́кваць, сцягну́ць, мног. пасця́гваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і пасцягваць. Гуменца, крытае саломай, Ад доўгіх часаў пасівела, Салома кудламі вісела, Яе вятры параздзімалі, А трохі хлопцы пасцягалі, На стрэху лазячы, бывала. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаска́ть сов., разг. (стащить) сцягну́ць, мног. пасця́гваць; (сволочь) звалачы́, мног. пазвалака́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасця́гваны разг.

1. стя́нутый, ста́щенный; сня́тый; сдёрнутый;

2. зата́щенный;

3. стя́нутый, ста́щенный;

1-3 см. пасця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)