пасцяга́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасцяга́ю |
пасцяга́ем |
| 2-я ас. |
пасцяга́еш |
пасцяга́еце |
| 3-я ас. |
пасцяга́е |
пасцяга́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пасцяга́ў |
пасцяга́лі |
| ж. |
пасцяга́ла |
| н. |
пасцяга́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пасцяга́й |
пасцяга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пасцяга́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасцяга́ць сов., см. пасця́гваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасця́гваць, -аю, -аеш, -ае і пасцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.
Сцягнуць усё, многае ці ўсіх, многіх.
П. галлё ў кучы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пасцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Тое, што і пасцягваць. Гуменца, крытае саломай, Ад доўгіх часаў пасівела, Салома кудламі вісела, Яе вятры параздзімалі, А трохі хлопцы пасцягалі, На стрэху лазячы, бывала. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)