пасу́сліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасу́слю |
пасу́слім |
| 2-я ас. |
пасу́сліш |
пасу́сліце |
| 3-я ас. |
пасу́сліць |
пасу́сляць |
| Прошлы час |
| м. |
пасу́сліў |
пасу́слілі |
| ж. |
пасу́сліла |
| н. |
пасу́сліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пасу́слі |
пасу́сліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пасу́сліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасу́сліць сов., разг. посу́слить посусо́лить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасу́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
1. Запэцкаць слінай усё, многае.
2. і без дап. Сусліць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасу́слены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пасусліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)