пасу́сліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасу́слю пасу́слім
2-я ас. пасу́сліш пасу́сліце
3-я ас. пасу́сліць пасу́сляць
Прошлы час
м. пасу́сліў пасу́слілі
ж. пасу́сліла
н. пасу́сліла
Загадны лад
2-я ас. пасу́слі пасу́сліце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасу́сліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасу́сліць сов., разг. посу́слить посусо́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасу́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Запэцкаць слінай усё, многае.

2. і без дап. Сусліць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасу́слены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пасусліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)