пасты́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасты́рскі пасты́рская пасты́рскае пасты́рскія
Р. пасты́рскага пасты́рскай
пасты́рскае		 пасты́рскага пасты́рскіх
Д. пасты́рскаму пасты́рскай пасты́рскаму пасты́рскім
В. пасты́рскі (неадуш.) пасты́рскую пасты́рскае пасты́рскія (неадуш.)
Т. пасты́рскім пасты́рскай
пасты́рскаю		 пасты́рскім пасты́рскімі
М. пасты́рскім пасты́рскай пасты́рскім пасты́рскіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́стырскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́стырскі па́стырская па́стырскае па́стырскія
Р. па́стырскага па́стырскай
па́стырскае		 па́стырскага па́стырскіх
Д. па́стырскаму па́стырскай па́стырскаму па́стырскім
В. па́стырскі (неадуш.)
па́стырскага (адуш.)		 па́стырскую па́стырскае па́стырскія (неадуш.)
па́стырскіх (адуш.)
Т. па́стырскім па́стырскай
па́стырскаю		 па́стырскім па́стырскімі
М. па́стырскім па́стырскай па́стырскім па́стырскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́стырскі церк. па́стырский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́стырскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пастыра, належыць пастыру. Гукі бяроставай пастырскай трубы, нібы спевы паляўнічага ражка, зычна разліваліся ў бары. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́стыр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Святар як кіраўнік паствы.

|| прым. па́стырскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасты́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і пастух.

|| прым. пасты́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́стырский

1. пастухо́ўскі;

2. па́стырскі; см. па́стырь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)