пастушы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пастушы́ны пастушы́ная пастушы́нае пастушы́ныя
Р. пастушы́нага пастушы́най
пастушы́нае		 пастушы́нага пастушы́ных
Д. пастушы́наму пастушы́най пастушы́наму пастушы́ным
В. пастушы́ны (неадуш.)
пастушы́нага (адуш.)		 пастушы́ную пастушы́нае пастушы́ныя (неадуш.)
пастушы́ных (адуш.)
Т. пастушы́ным пастушы́най
пастушы́наю		 пастушы́ным пастушы́нымі
М. пастушы́ным пастушы́най пастушы́ным пастушы́ных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастушы́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пастухоўскі. Выйшаў раннем за ваколіцу, і пацягнула мяне ў недалёкі лясок, пад раку, у тыя мясціны, дзе некалі праходзіла маё пастушынае маленства. Кулакоўскі. Недзе гамоніць дарога, Недзе грымяць масты. І пастушынага рога Просіцца ў сэрца матыў. Камейша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)