паступі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паступлю́ |
пасту́пім |
| 2-я ас. |
пасту́піш |
пасту́піце |
| 3-я ас. |
пасту́піць |
пасту́пяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паступі́ў |
паступі́лі |
| ж. |
паступі́ла |
| н. |
паступі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паступі́ |
паступі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паступі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.
1. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць які-н. учынак.
П. высакародна.
2. Залічыцца куды-н.
П. ва ўніверсітэт.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паслаць па назначэнні (пра тое, што паведамляецца, перадаецца); быць дастаўленым куды-н.
Кніга паступіла ў продаж.
П. у шпіталь на лячэнне.
|| незак. паступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. паступле́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паступі́ць сов., в разн. знач. поступи́ть;
п. у інстыту́т — поступи́ть в институ́т;
~пі́лі зве́сткі з прадпрые́мства — поступи́ли све́дения с предприя́тия;
гро́шы ~пі́лі ў банк — де́ньги поступи́ли в банк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паступі́ць, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць; зак.
1. Уладкавацца куды‑н., стаць членам, удзельнікам чаго‑н. Паступіць на работу. □ І таму, як толькі пасля вайны часць, у якой ён служыў, вярнулася на радзіму, сержант Лемяшэвіч паступіў у дзесяты клас вячэрняй школы. Шамякін. — А як жа мне ў камсамол паступіць? — пытаецца Рыгор. Галавач. Паступіць на завод .. [Тарасу] параіў Андрэй Міхайлавіч. Якімовіч.
2. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць нейкі ўчынак. Апошні і рашучы момант яго злачынства адбудзецца тады, калі ён раскажа войту пра дзеда Талаша. Гэта акалічнасць крыху заспакойвала Саўку, і ён думаў аб тым, як паступіць яму далей. Колас. — Ты правільна паступіў, што асадзіў яго [Салагуба] крыху. Машара. Хацелася растлумачыць яму [Максіму], што хоць жорстка яна [Глаша] паступіла, але інакш не магла. Гроднеў.
3. Быць дастаўленым куды‑н., атрыманым кім‑н. У бальніцу паступіў хворы. Паступіла скарга. □ Раніцай паступіў загад рыхтавацца ў паход: пакаваць сувязную гаспадарку на фурманкі, быць гатовымі на выезд. Машара. // Перайсці, перадацца каму‑, чаму‑н. ад каго‑, чаго‑н. Уся адабраная ад палякаў зброя, што папала ў рукі партызан і чырвонаармейцаў, паступіла ў яго [дзеда Талаша] распараджэнне. Колас.
4. Рухаючыся, дасягнуць чаго‑н., апынуцца дзе‑н. (пра паветра, ваду, газ і пад.). Ток паступіў у правады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чалаве́чы, -ая, -ае.
1. гл. чалавек.
2. Тое, што і чалавечны.
Чалавечыя адносіны.
Паступіць па-чалавечы (прысл.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прадба́члівы, -ая, -ае.
Здольны прадбачыць магчымыя вынікі, падзеі ў будучым.
П. чалавек.
Прадбачліва (прысл.) паступіць.
|| наз. прадба́члівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залічы́цца, -ічу́ся, -і́чышся, -і́чыцца; зак. (афіц.).
Паступіць куды-н., уключыцца ў склад каго-, чаго-н.
З. на службу.
|| незак. залі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паступа́ць несов., в разн. знач. поступа́ть; см. паступі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паступле́нне ср., в разн. знач. поступле́ние, см. паступі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паступа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да паступіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)