паступле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паступле́нне паступле́нні
Р. паступле́ння паступле́нняў
Д. паступле́нню паступле́нням
В. паступле́нне паступле́нні
Т. паступле́ннем паступле́ннямі
М. паступле́нні паступле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паступле́нне, -я, н.

1. гл. паступіць.

2. Тое, што паступіла (у 3 знач.) куды-н. (грашовая сума, матэрыялы, якія паступілі куды-н.; афіц.).

Грашовыя паступленні.

Выстаўка новых паступленняў у бібліятэцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паступле́нне ср., в разн. знач. поступле́ние, см. паступі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паступле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. паступаць — паступіць (у 1, 3 і 4 знач.).

2. Тое, што паступіла куды‑н. (грашовыя сумы, афіцыйныя матэрыялы). Грашовыя наступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць які-н. учынак.

П. высакародна.

2. Залічыцца куды-н.

П. ва ўніверсітэт.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паслаць па назначэнні (пра тое, што паведамляецца, перадаецца); быць дастаўленым куды-н.

Кніга паступіла ў продаж.

П. у шпіталь на лячэнне.

|| незак. паступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паступле́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхо́д

‘дзеянне; паступленне грашовых сродкаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыхо́д
Р. прыхо́ду
Д. прыхо́ду
В. прыхо́д
Т. прыхо́дам
М. прыхо́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поступле́ние в разн. знач. паступле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапанава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапанаваць.

2. Спец. Паступленне тавараў на рынак. Прапанаванне перавышае попыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылі́ў, -ліву, мн. -лівы, -ліваў, м.

1. Перыядычны пад’ём узроўню адкрытага мора.

Час прыліву.

2. Прыбыццё, паступленне каго-, чаго-н. у вялікай колькасці.

П. рабочай сілы. П. крыві да галавы.

|| прым. прылі́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разда́тчык, ‑а, м.

1. Рабочы, які займаецца раздачай. Барыс працуе багажным раздатчыкам у Брэсце. «Звязда».

2. Прыстасаванне для раздачы, размеркавання чаго‑н. Паступленне кармавой сумесі са змяшальніка ў раздатчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)