пастаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пастаўшчы́ца |
пастаўшчы́цы |
| Р. |
пастаўшчы́цы |
пастаўшчы́ц |
| Д. |
пастаўшчы́цы |
пастаўшчы́цам |
| В. |
пастаўшчы́цу |
пастаўшчы́ц |
| Т. |
пастаўшчы́цай
пастаўшчы́цаю |
пастаўшчы́цамі |
| М. |
пастаўшчы́цы |
пастаўшчы́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пастаўшчы́ца ж. поставщи́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пастаўшчы́ца, ‑ы, ж.
Жан. да пастаўшчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поставщи́ца пастаўшчы́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)