пастаўля́ць¹ гл. паставіць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастаўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Паставіць усё, многае.

П. снапы.

П. новыя хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пастаўля́ю пастаўля́ем
2-я ас. пастаўля́еш пастаўля́еце
3-я ас. пастаўля́е пастаўля́юць
Прошлы час
м. пастаўля́ў пастаўля́лі
ж. пастаўля́ла
н. пастаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. пастаўля́й пастаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пастаўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пастаўля́ю пастаўля́ем
2-я ас. пастаўля́еш пастаўля́еце
3-я ас. пастаўля́е пастаўля́юць
Прошлы час
м. пастаўля́ў пастаўля́лі
ж. пастаўля́ла
н. пастаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. пастаўля́й пастаўля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пастаўля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастаўля́ць I сов. (о многих, о многом) поста́вить, расста́вить;

п. межавы́я зна́кі — поста́вить межевы́е зна́ки

пастаўля́ць II несов. поставля́ть;

п. тава́ры — поставля́ть това́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастаўля́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

Забяспечваць чым‑н. па дагавору, дастаўляць што‑н. па адпаведных умовах. У вялікай колькасці пастаўляе цяпер Беларусь на ўсесаюзны рынак мяса, малако і малочныя прадукты, лён, садавіну і гародніну. В. Вольскі. [Езуп Юрканс] заключыў з Шаплыкам саюз: той будзе пастаўляць, а Езуп прадаваць яго выраб. Броўка.

пастаўля́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Паставіць усё, многае. — Хлявы, гумны пастаўлялі, хаты от канчаем ды будзем і жыць. Скрыган. Пакуль мужчыны, прывітаўшы маладую гаспадыню, курылі на панадворку, жанкі пры ўдзеле дзядзькі Цімоха пастаўлялі ўсё на стол, што парэзалі, што валілі смятанай, а што і падсмажылі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паста́віць¹, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., што.

Ажыццявіць пастаўку чаго-н.

П. новае абсталяванне для майстэрняў.

П. паліва.

|| незак. пастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пастаўля́ць (чэрв.) ’пабудаваць’, шальч. ’направіць, адрамантаваць’ (Сл. ПЗБ). Да паста́віць < прасл. staviti ’будаваць’, параўн. ст.-руск. поставлениѥ, ст.-польск. stawienie, чэш. stavení ’будынак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поставля́ть несов. пастаўля́ць, дастаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастаўля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да пастаўляць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)