па́старскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́старскі па́старская па́старскае па́старскія
Р. па́старскага па́старскай
па́старскае		 па́старскага па́старскіх
Д. па́старскаму па́старскай па́старскаму па́старскім
В. па́старскі (неадуш.)
па́старскага (адуш.)		 па́старскую па́старскае па́старскія (неадуш.)
па́старскіх (адуш.)
Т. па́старскім па́старскай
па́старскаю		 па́старскім па́старскімі
М. па́старскім па́старскай па́старскім па́старскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́старскі церк. па́сторский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́старскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пастара, належыць пастару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пратэстанцкі святар.

|| прым. па́старскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́сторский па́старскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)