пастале́ць гл. сталець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастале́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пастале́ю пастале́ем
2-я ас. пастале́еш пастале́еце
3-я ас. пастале́е пастале́юць
Прошлы час
м. пастале́ў пастале́лі
ж. пастале́ла
н. пастале́ла
Загадны лад
2-я ас. пастале́й пастале́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пастале́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастале́ць сов.

1. повзросле́ть; возмужа́ть;

2. остепени́ться; стать бо́лее соли́дным (серьёзным);

калі́ ты ~ле́еш? — когда́ ты остепени́шься?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць сталым; памужнець. Цяпер Ліда пасталела і трымалася ў адносінах да настаўніка стрымана і нават як бы трохі холадна. Колас. Леташнія васьмікласнікі сталі дзевяцікласнікамі. Пасталелі, паразумнелі. Пачалі больш сур’ёзна ставіцца да ўсіх пытанняў школьных і жыццёвых. Дубоўка. Што за карысць, што малады і прыгожы, калі кручаны і невядома калі пасталее. Чорны. Я дарос, пасталеў на вайне. Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца сталым, больш дарослым, мужным.

|| зак. пастале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. стале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возмужа́ть сов. узмужне́ць, памужне́ць, пастале́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстале́ць

‘пасталець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абстале́ю абстале́ем
2-я ас. абстале́еш абстале́еце
3-я ас. абстале́е абстале́юць
Прошлы час
м. абстале́ў абстале́лі
ж. абстале́ла
н. абстале́ла
Загадны лад
2-я ас. абстале́й абстале́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абстале́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

повзросле́ть сов., разг. пастале́ць; стаць больш даро́слым; (подрасти) падрасці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опери́ться

1. (о птицах) апе́рыцца, убра́цца ў пер’е;

2. перен. пастале́ць, узмужне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разві́цца, развіва́цца ’раскруціцца, расплесціся, распусціцца’, ’дасягнуць пэўнай стадыі развіцця’, ’прыняць шырокі размах’, ’знаходзіцца ў працэсе росту’ (ТСБМ), ’натрудзіць’ (лаг., паст., ігн., Сл. ПЗБ), ’узнікнуць’ (мядз., Сл. ПЗБ), ’пасталець’ (навагр., Сл. ПЗБ), укр. розви́тися ’развіцца, дасягнуць пэўнай ступені росту’, ’распусціцца’, рус. разви́ться ’раскруціцца’, ’стаць больш моцным’, ’пасталець разумова, духоўна’, дыял. ’віцца, расці (пра расліны)’, ’пачаць балець ад моцнага фізічнага напружання’, польск. rozwijać się ’пра расліны: выпускаць лісты, кветкі’, балг. разви́я се ’развіцца, раскруціцца’, ’развіцца (пра расліны). Ад раз- і віць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)