паспі́хваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паспі́хваю паспі́хваем
2-я ас. паспі́хваеш паспі́хваеце
3-я ас. паспі́хвае паспі́хваюць
Прошлы час
м. паспі́хваў паспі́хвалі
ж. паспі́хвала
н. паспі́хвала
Загадны лад
2-я ас. паспі́хвай паспі́хвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспі́хваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паспі́хваць сов., см. паспіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паспіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паспі́хваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Сапхнуць усё, многае ці ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спихну́ть сов., прям., перен., разг. сапхну́ць, спіхну́ць, мног. паспіха́ць, паспі́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

столкну́ть сов.

1. саштурхну́ць; (спихнуть) сапхну́ць, спіхну́ць, мног. паспіха́ць, паспі́хваць;

столкну́ть ло́дку в во́ду сапхну́ць ло́дку ў ваду́;

столкну́ть кого́-л. со сту́ла сапхну́ць каго́-не́будзь з крэ́сла;

2. (заставить удариться с кем, чем) сту́кнуць;

столкну́ть лба́ми сту́кнуць ілба́мі;

3. (свести с чем-л.) сутыкну́ць;

служе́бные отноше́ния опять столкну́ли нас службо́выя адно́сіны зноў сутыкну́лі нас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)