паспо́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Адпароць, аддзяліць усё, многае.

П. нашыўкі.

2. Палкай, шастом скінуць усё, многае.

П. гнёзды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспо́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паспо́рваю паспо́рваем
2-я ас. паспо́рваеш паспо́рваеце
3-я ас. паспо́рвае паспо́рваюць
Прошлы час
м. паспо́рваў паспо́рвалі
ж. паспо́рвала
н. паспо́рвала
Загадны лад
2-я ас. паспо́рвай паспо́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспо́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паспо́рваць сов.

1. (о многом) споро́ть;

п. нашы́ўкі — споро́ть наши́вки;

2. (о многих, о многом) сбро́сить (палкой, шестом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спароць усё, многае. І цяпер тыя дзед і баба, тая нізкая, чорная хата здаюцца Раі сном, хоць яна і ведае, што гэта быў не сон, што тыя дзед і баба яе ратавалі. Паспорвалі жоўтыя латы з яе адзежы, сюды, у бальніцу, прывезлі. Арабей. — [Задрапей] падкраўся, як злодзей, да млына, узлез на плот і паспорваў [ластаўчыны гнёзды]. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

споро́ть сов. спаро́ць, мног. паспо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспо́рваны

1. спо́ротый;

2. сбро́шенный;

1, 2 см. паспо́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)