паспаўза́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Спаўзці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспаўза́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паспаўза́ем
2-я ас. - паспаўза́еце
3-я ас. паспаўза́е паспаўза́юць
Прошлы час
м. паспаўза́ў паспаўза́лі
ж. паспаўза́ла
н. паспаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. - паспаўза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспаўза́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паспаўза́ць сов. (о многих, о многом)

1. прям., перен. сползти́; (сдвинуться с места — ещё) съе́хать;

2. (удалиться) уползти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспаўза́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Спаўзці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспо́ўзваць сов., см. паспаўза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспо́ўзваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Тое, што і паспаўзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сползти́ сов.

1. спаўзці́, мног. паспаўза́ць; (спасть — ещё) з’е́хаць;

2. перен. спаўзці́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)