пасо́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пасо́льскі |
пасо́льская |
пасо́льскае |
пасо́льскія |
| Р. |
пасо́льскага |
пасо́льскай пасо́льскае |
пасо́льскага |
пасо́льскіх |
| Д. |
пасо́льскаму |
пасо́льскай |
пасо́льскаму |
пасо́льскім |
| В. |
пасо́льскі (неадуш.) пасо́льскага (адуш.) |
пасо́льскую |
пасо́льскае |
пасо́льскія (неадуш.) пасо́льскіх (адуш.) |
| Т. |
пасо́льскім |
пасо́льскай пасо́льскаю |
пасо́льскім |
пасо́льскімі |
| М. |
пасо́льскім |
пасо́льскай |
пасо́льскім |
пасо́льскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасо́льскі посо́льский;
○ п. прыка́з — ист. посо́льский прика́з
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасо́льскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пасла, пасольства.
•••
Пасольскі прыказ (гіст.) гл. прыказ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасо́л, -сла́, мн. -слы́, -сло́ў, м.
Дыпламатычны прадстаўнік вышэйшага рангу.
Сустрэча на ўзроўні паслоў.
|| прым. пасо́льскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пасо́льства, -а, мн. -ы, -аў, н.
Дыпламатычнае прадстаўніцтва, якое ўзначальваецца паслом, а таксама будынак, у якім знаходзіцца гэта прадстаўніцтва.
|| прым. пасо́льскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
посо́льский пасо́льскі, амбаса́дарскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыка́з м., ист. прика́з;
Пасо́льскі прыка́з — Посо́льский прика́з
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыка́з, ‑а, м.
Гіст. Установа, якая ведала асобнай галіной кіраўніцтва ў Маскоўскай дзяржаве 16–17 стст. Манастырскі прыказ. Пасольскі прыказ. Памесны прыказ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прика́з
1. (распоряжение) зага́д, -ду м.;
испо́лнить прика́з вы́канаць зага́д;
2. ист. прыка́з, -за м.;
Посо́льский прика́з Пасо́льскі прыка́з.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)